کوچینگ و سایر مقوله های مشابه

کوچینگ و سایر مقوله های مشابه

کوچینگ حرفه­ ای بر تعیین اهداف، رسیدن به نتیجه و مدیریت تغییرات شخصی تمرکز می­کند. در بعضی موارد برای اینکه درک درستی از کوچینگ داشته باشیم، شناختِ تفاوتهایی که این مقوله با حرفه­ های پشتیبانی شخصی و سازمانی دارد، می­تواند به ما کمک کند.

درمان: درمان فرایندی است که با برطرف کردنِ درد، اختلال در عملکرد، ناسازگاری درون فردی و ارتباطی سروکار دارد. تمرکز در درمان اغلب حول محورِ مشکلاتِ ناشی از گذشته است که عملکرد عاطفی فرد را در زمان حال دچار اختلال می­کند، به طور کلی عملکرد روانشناختی را بهبود می­بخشد و مسائلِ موجود در زمان حال را از طریق روش­های سالم ­تر عاطفی برطرف می­ کند. در حالیکه کوچینگ ایجاد رشد شخصی و حرفه ای براساس تغییراتی است که خودآگاهانه شکل می ­گیرد تا به نتایج خاص و ملموس برسد و این نتایج به موفقیت شخصی یا حرفه­ ای مرتبط است. کوچینگ بر آینده متمرکز است؛ اگرچه احساسات/ عواطفِ مثبت (خوب) ممکن است از پیامدهایِ طبیعی این مقوله باشد اما تمرکز اصلی بر ایجاد استراتژی­ های عملی در راستای دستیابی به اهدافی مشخص در حرفه یا زندگی شخصی است. در فرایندِ کوچینگ بر عملکرد، مسئولیت­ پذیری و پیگیری کردن تأکید می­ شود.

 مشاوره: سازمانها و افراد از مشاوره در حرفه و تخصص­ های خود استفاده می­ کنند. اگرچه تنوع رویکردهای مشاوره بسیار گسترده است اما عموما فرض بر این است که یک مشاور مشکلات را تشخیص و راه­ حل­ هایی تجویز و گاهی حتی راهکارها را اجرا می­کند. در فرایند کوچینگ، فرض بر این است که خودِ شخص یا تیم این توانایی را دارد تا را­ه­ حلهای متناسب با شرایط را طراحی کند و یک کوچ رویکردهای حمایتی-اکتشافی محور و چارچوبها را ارائه می ­دهد.

 منتورینگ: منتور متخصصی است که بر اساس تجربه­ هایِ شخصی خود اطلاع ­رسانی و راهنمایی می­کند. منتورینگ می­تواند شامل مشاوره، مشورت و کوچینگ باشد. در حالیکه فرایند کوچینگ شامل مشورت یا مشاوره نمی­شود و در عوض بر افراد یا گروههایی تمرکز دارد که خودشان اهدافشان را تعیین و به آنها می ­رسند.

 آموزش: برنامه ­های آموزشی مبتنی بر اهدافی است که توسط کوچ تعیین می­شوند در فرایند کوچینگ هم اهداف مشخص شده و واضح هستند اما این اهداف توسطِ خودِ فرد یا تیم با راهنمائی­ هایی که کوچ در اختیارشان قرار می­دهد، تشخیص داده می ­شود. از طرف دیگر در آموزش، یادگیریِ خطی همزمان با برنامه­ های آموزشی پیش می­ رود در حالیکه در فرایند کوچینگ لزوما برنامه‌های آموزشی وجود ندارد و نوع یادگیری هم خطی نیست.

 مربی ورزشی: اگرچه گاهی از اصطلاح کوچینگ در ورزش هم استفاده می­شود اما در واقع کوچینگ حرفه ­ای با مربیگری ورزشی فرق دارد. اصولا مربی ورزش اغلب یک فردِ متخصص در نظر گرفته می­شود که در بیشتر مواقع بر اساس تجربه و دانش خود رفتار افراد یا تیم را راهنمایی و هدایت می­کند؛ یک کوچ حرفه­ ای هم درصددِ هدایت و راهنمائی فرد یا تیم است با این تفاوت که در این راستا از تجربه و دانش خودِ افراد یا تیم استفاده می­کند. علاوه بر این برخلاف مربی ورزشی که بر نقاط ضعف و اشتباهات تمرکز می­کند، یک کوچ حرفه­ ای برای بهبود یا پیشرفت به دنبال شناسایی فرصت در نقاط قوت و قابلیت­های شخصی است.

بخشی از کتابچه “کوچینگ مختصر مفید” ترجمه و تألیف آرمان